De eerste keer

Het is 27 April 2018. Achterin in de bus zit ik een beetje brak door koningsnacht op een stoel, ik voel en hoor dat er gezonde spanning aanwezig is. Het avontuur is begonnen een week lang samen met je vrienden op stap in de natuur.

Vanaf jaar 1 worden we enthousiast gemaakt over deze week. Voordat de week begint ben ik voor het eerst al weken van te voren bezig, je voelt dat de experience wel 3 maanden duurt. Samen met mijn andere studie genoten van outdoor zullen wij een week lang gaan hiken in de Franse Pyreneeën met als enige hulpmiddel elkaar en mijn rugzak vol met materiaal. De voorbereiding is al maanden eerder begonnen de spanning is dan al merkbaar wat heb ik nodig en hoe ga ik aan deze spullen komen, de twijfel zal aanhouden tot ik weer terug in Nederland ben.

Hoe zorg ik ervoor dat alles gaat passen. Samen met mijn studenten budget en mijn boodschappenlijst voor kleding heb ik heel internet afgezocht naar goedkope spullen het resultaat een nieuwe Gore-tex jas, fleece vesten, schoenen, slaapzak en slaapmatje ben ik er helemaal klaar voor dat zegt mijn gevoel in ieder geval in mijn verstand zit nog steeds die twijfel.

Het moeilijkste moet dan nog komen wat voor eten heb ik nodig en hoe zorg ik ervoor dat het niks weegt. Via mijn research kom ik er al snel achter dat ik 2900 kcal nodig heb om de dag door te komen. Laten we beginnen bij het ontbijt de belangrijkste maaltijd van de dag, hoe krijg ik zoveel mogelijk kcal binnen bij de eerste maaltijd vanuit school hebben we een recept mee genomen met als hoofdingrediënt baby pap. Met een extreme twijfel probeer ik deze pap en verbazingwekkend vind ik het ook nog lekker. Voor de rest koop ik vriesdroog maaltijden online en enkele repen met noten.

We hebben de nacht doorgebracht in de bus en ik kom beroerd aan bij de camping aan het lawaai kan ik horen dat we enthousiast zijn omdat we eindelijk kunnen beginnen. Mijn tas is veel te zwaar ik haal er nog snel een paar sokken uit want elke gram telt nu. We vertrekken per groepje naar het startpunt even schiet er in mijn gedachten voorbij is dit wel een goed idee. We lopen eindelijk door de sneeuw en direct merk ik al wat is dit KUT maar wat is dit ook weer prachtig. We lopen de hele week met elkaar zonder maar iemand tegen te komen soms mis ik het gevoel dat ik in het buitenland ben. Genieten doen we vooral en ik merk aan mijzelf dat ik nog niet op mijn grens zit tot dat ik zonder besef opeens om 06:00 in de ochtend in de regen omhoog loop door het gras en mijn schoenen lopen zoals de dagen ervoor helemaal vol met water. Ik voelde me niet goed en van binnen was ik mijn lijstje scheldwoorden aan het afstrepen. Het liefst zal ik nu in een helikopter stappen om mij naar ibiza toe te brengen, in mijn gedachten gebeurt dit ook maar ik kan niet uit de situatie stappen, er is maar 1 ding wat ik nu kan doen genieten van de situatie, wie kan er straks terug kijken op een situatie waar hij als mens trots op kan zijn. Het is de laatste dag en we hoeven nog maar een paar kilometer we zijn voldaan en trots dat we dit hebben gehaald. Op de camping begint het pas echt je stapt langzaam weer terug in je leven door te douchen en je mobiel weer op aan te zetten. De volgende dag is het 5 mei en sta ik samen met mijn vrienden te dansen op kraantje pappie en het enige waar ik aan denk is wat voor prachtige ervaring ik heb beleefd en mijzelf als mens uniek op de wereld voel.

Samen met untouched Travel willen wij jouw de mogelijkheid geven om ook thuis te komen met een uniek verhaal die je voor altijd mee kan in je rugzak.